Franklin Marshall sweatshirt's blog: "franklinmarshallsweatshirt"

Δεν έχω ιδέα τι είναι σαν να στείλετε τον γιο σας από το στρατό. Και πριν μετακόμισα στο Ισραήλ, δεν είχα σκεφτεί πολύ αυτό. Φυσικά, το μεγαλύτερο παιδί μου δεν είναι ακόμη εννέα ετών, αλλά κάθε μητέρα θα σας πει ότι ο χρόνος περνάει γρήγορα όταν μεγαλώνουν τα παιδιά. Όπως θεωρώ ότι το πόσο γρήγορα εννέα χρόνια έχει περάσει από τότε που ήμουν έγκυος με το πρώτο μου, να γίνω πολύ παρόντες στο γεγονός ότι εννέα χρόνια θα είναι εδώ πριν Franklin and Marshall από το ξέρω. Και αν ακόμα ζούμε στο Ισραήλ, ο γιος μου θα φύγει για το στρατό. Έτσι θα τους συμμαθητές του, τη φίλη του, τους φίλους του. Τα παιδιά που τώρα οδηγά το λεωφορείο ή με το ποδόσφαιρο παίζει με. Το παιδί που κάθεται δίπλα του στο μάθημα των Μαθηματικών. Το παιδί του οποίου η μαμά συσκευάζει τον χούμους με τουρσιά σε μια πίτα. Το παιδί με τα γυαλιά. Ο ένας που δεν γνωρίζει ακόμη πώς να οδηγήσετε το ποδήλατό του. Το αγόρι που του αρέσει Legos. Το κορίτσι που εξακολουθεί να κοιμάται με ένα blankie, Σε κρύο καιρό, Το αγόρι, όπως το σακάκι της μόδας, σκέφτομαι να αγοράσω oneFranklin Μάρσαλ hoodie μπουφάν γι 'αυτόν, κουκούλα είναι χρήσιμη για την πρόληψη της cold.And τότε ροζ Φράνκλιν Μάρσαλ hoodie για λίγο μου daught Μικρή αγόρια και κορίτσια τώρα. Στρατιώτες κάποια μέρα σύντομα. Θα εξυπηρετεί όλους. Οι έξυπνοι αυτοί και Franklin Marshall τα κουτά αυτά. Οι αυτοί με τα πρόσωπά τους σε βιβλία και αυτοί που παρακολουθούν πάρα πολύ τηλεόραση. Δεν υπάρχει προφίλ των στρατιωτών στο Ισραήλ. Υπάρχει διαφοροποίηση μεταξύ των μονάδων, φυσικά. Και υπάρχουν και εξαιρέσεις στους κανόνες. Οι έφηβοι με πολύ κακή όραση ή άσθμα παίρνουν άφεση ή μπορείτε να εγγραφείτε για το καθήκον γραφείων αντί της ενεργού αγώνα. Franklin Marshall outlet Γκιλάντ θα μπορούσε να αποφύγει dutybecause καταπολέμηση των ιατρικών θεμάτων, προφανώς, αλλά δεν επέλεξε να. Έχω πολλά ανάμεικτα συναισθήματα μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία, η επιστροφή του Gilad Shalit. Όπως κάνουν οι περισσότεροι Ισραηλινοί, οι περισσότεροι Εβραίοι, όπως και τα περισσότερα ανθρώπινα όντα. είμαι ευγνώμων που η εκδήλωση αυτή γίνεται όλο και διεθνή κάλυψη και σπινθηροβόλα συζήτηση. Ξέρω ότι θα θυμάμαι πάντα αυτή την ημέρα και την εμπειρία μου ως νέος μετανάστης στη χώρα αυτή - η γιορτή και χαρά. Η αγωνία και σπαραγμού. Η σύγχυση. Η απογοήτευση. Και κλάμα για όλα. Δάκρυα για την επανενωμένη οικογένειά αγκαλιάζει στην τηλεόραση και δάκρυα για τους γονείς άτεκνος που πρέπει να αντιμετωπίσει το σκοτάδι που συνοδεύει τη γνώση ότι το δολοφόνο του παιδιού σας έχει απελευθερωθεί. Κυρίως σήμερα θα θυμάμαι να είσαι μητέρα. Μια μητέρα που δεν Franklin et Marshall βλέπει έναν στρατιώτη την επιστροφή στο σπίτι, αλλά ένα αγόρι αδυνατισμένος ο οποίος αναγκάστηκε να μεγαλώσει πάρα πολύ σύντομα. Προσεύχομαι για εσάς Γκιλάντ. Προσεύχομαι ότι θα βρει την αγάπη και το φως στη ζωή σας. Αυτό θα βρείτε μια pathyway στη θεραπεία. Προσεύχομαι για τους συναδέλφους τους στρατιώτες σας, για τους φίλους σας και πρώην συμμαθητές σας. Για τα παιδιά που τρέχουν γύρω σε ενήλικες ρούχα. Προσεύχομαι για εκείνους που εξακολουθούν να αγνοούνται. Franklin Marshall college Προσεύχομαι για εκείνους που έχουν πέσει. Προσεύχομαι για την κατανόηση και την εμπάθεια. Προσεύχομαι για την ανθρωπότητα, για ένα θαύμα, για την ειρήνη. Αλλά ως επί το πλείστον, σε αυτήν την στιγμή, προσεύχομαι για τις μητέρες. Η καρδιά μου, σήμερα, είναι με τις μητέρες.